Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα digital storytelling contest. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα digital storytelling contest. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Sea Breaze Affiliate Program
Όπως ακριβώς το έμαθες κατά την εκπαίδευσή σου στην αυτόνομη κατάδυση, έτσι και για το Sea Breaze Affiliate Program
"it takes two to tango"
Τι είναι το Sea Breaze Affiliate Program;
Το Sea Breaze Affiliate Program σου δίνει τη δυνατότητα και τα εργαλεία να βγάλεις χρήματα από το traffic του site σου, των σελίδων σου στα social media ή από τις PPC καμπάνιες σου.
Πώς;
Διαφημίζοντας κάποια από τα πιο εμπορικά και με μεγάλη ζήτηση προγράμματα εκπαίδευσης αυτοδυτών και καταδυτικών εκδρομών.
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να επιλέξεις ο ίδιος τα banners, λεκτικά ή άλλα δημιουργικά διαθέσιμα στο δίκτυό μας, τα προβάλλεις και πληρώνεσαι για κάθε πώληση που προέρχεται από δικό σου επισκέπτη!
Νυχτερινή Κατάδυση με Mantas & Nurse Sharks
Του Κυριάκου Ιωσηφέλλη
Αρχικά θα εξιστορήσω την νυχτερινή κατάδυση της 30/10/2016 σε liveaboard στις Μαλδίβες, την οποία πραγματοποίησε το ταξιδιωτικό γκρουπ μας κοντά σε νησί – ξενοδοχείο, από το οποίο τη νύχτα πετούν τροφή στους καρχαρίες.
Την
βουτιά οι διοργανωτές ονόμαζαν Ali Mathaa Jetty.
Το σκηνικό κάτω από το βυθό
ήταν σουρεαλιστικό και έξω από την πραγματικότητα.
Στα 5μ καθώς καταδυόμασταν, χωρίς
κανείς μας να το περιμένει, μας περιτριγύρισε ένας αρκετά μεγάλος καρχαρίας
nurse.
Στον βυθό, στα 10-12μ., είδαμε
πολλούς, πάνω από 15, οι οποίοι έκοβαν βόλτες συνεχώς γύρω μας, όσο ήμασταν
στάσιμοι.
Όλοι ήταν nurse sharks και περνούν τόσο κοντά σου που νομίζεις ότι θα
τριφτούν επάνω σου.
Νωρίς στη βουτιά, κοίταξα πίσω μου και έρχονταν κατά πάνω
μου πίσω απ’ το κεφάλι μου, 2 καρχαρίες, αμέσως γύρισα πάλι μπροστά μου σκυφτός
και έχωσα το κεφάλι μου ανάμεσα στους ώμους μου, περιμένοντας αγχωμένος κάποιον καρχαρία να με ακουμπήσει.
Δεν ένιωσα τίποτα και κοίταξα πάλι πίσω και δεν υπήρχε κανένας. Προφανώς έκαναν
στροφή λίγο πριν φτάσουν σε μένα και μετά από αυτό τους συνήθισα. Είδα ένα
σχετικά μεγάλο titan triggerfish να δαγκώνει την ουρά ενός πολύ μεγαλύτερού του
καρχαρία και ο τελευταίος έκανε μια νευρική σύσπαση και ελευθερώθηκε από το
δάγκωμα.
Επίσης ένας καρχαρίας τον οποίο δεν είδα είχε αγκίστρι κ μικρή πετονιά
στο στομα απ οτι μου ειπαν.
Δύο δύτες της ομάδας μας, άντρας και γυναίκα ενώ
καθόντουσαν ακίνητοι, ένας καρχαρίας τροφός ήρθε πίσω τους και κάθησε στάσιμος
σε ανάπαυση.
Μια άλλη αξιοσημείωτη νυχτερινή κατάδυση ήταν αυτή της 2/11/2016 εντός
της Fesdu Lagoon. Σε σημείο δίχως βράχους ή ευδιάκριτους υφάλους ή νησιά κοντά
μας, σε βάθος 14μ.
Ήταν νύχτα και το πλήρωμα, τοποθέτησε στην πρύμνη του γιωτ, 50 πόντους
πάνω από το νερό έναν πολύ δυνατό προβολέα που φώτιζε προς το νερό και
προσέλκυε τα μάντα τα οποία θεωρητικά έρχονται και κάνουν κολοτούμπες κάτω από
τον φακό, μέσα στο νερό, με ανοιχτό στόμα προκειμένου να τραφούν με το πλαγκτόν.
1 ώρα περίπου αφότου άναψε ο φακός, αρχίσαμε από πάνω από το σκάφος, να βλέπουμε ένα μάντα να κόβει βόλτες στην πρύμνη του σκάφους.
Όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε, ετοιμαστήκαμε και βουτήξαμε, κατεβήκαμε στα
14μ και κατευθυνθήκαμε προς την πρύμνη του γιότ.
Εκεί σχηματίσαμε γονατιστοί έναν
κύκλο με τους φακούς μας να δείχνουν προς τα πάνω, ώστε να επιτελούν την
λειτουργία που επιτελούσε και ο φακός του σκάφους. Στο φως του φακού, φαινόντουσαν
μικρά σωματίδια πλαγκτόν.
Ανά τακτικά διαστήματα ερχόταν το μάντα στην
περίμετρο του κύκλου, 5 πόντους πάνω απο τα κεφάλια μας με ανοιχτό στόμα για να
τραφεί με πλαγκτόν και όταν έτεινε να βγει από τον κύκλο έκανε κολοτούμπα προς
τα πάνω και ξαναγύριζε στο άλλο άκρο του κύκλου για να επαναλάβει το γεύμα.
Αν
το κεφάλι μας έμπαινε στην πορεία του μάντα, οι εκπαιδευτές μας είχαν
συμβουλεύσει να σκύβουμε για να περάσει από πάνω.
Εγώ όμως δεν έσκυβα, αλλά έσκυβαν
οι υπόλοιποι στα δεξιά μου, το μάντα περνούσε πάνω απ τα κεφάλια τους με το
στόμα του προς τα εμένα και εγώ με γυρισμένο το κεφάλι μου δεξιά έβλεπα το
μάντα να πλησιάζει το κεφάλι μου με το πελώριο στόμα του ανοιχτό, το οποίο
χωρούσε άνετα μέσα το κεφάλι μου.
Έτσι, έβγαλα μερικές φωτογραφίες με το
ορθάνοιχτο στόμα του μάντα να έρχεται προς το μέρος μου και όταν φτάνει μπροστά
απ' το κεφάλι μου να κάνει ελιγμό προς τα πάνω την τελευταία στιγμή και να
εκτελεί την κολοτούμπα που προανέφερα, για να βρεθεί πάλι πίσω από τους δύτες
στα δεξιά μου.
Το μάντα περνούσε στους 2 πόντους από το πρόσωπό μου, και μπορούσα, όταν αυτό περνούσε από μπροστά μου, να κοιτάξω μέσα από τα βράγχια του και να δω το εσωτερικό του!
ANNA II Shipwreck - Mykonos
Του Κώστα Γιάνναλου.
14 Σεπτεμβρίου 2015.
Βρισκόμουν στην Μύκονο το καλοκαίρι για εργασία και κάποιος Θεός με έσπρωξε στο να ανακαλύψω τις συγκινήσεις του scuba diving.
Έχοντας ήδη πιστοποιηθεί μερικές ημέρες πριν σαν OPEN WATER DIVER, αποφάσισα να συνεχίσω κάνοντας το επόμενο βήμα που ήταν η απόκτηση του ADVANCED OPEN WATER.
Αν και οι πέντε (5) καταδύσεις ειδικοτήτων που πραγματοποίησα ήταν υπέροχες και με πολύ ενδιαφέρον, αυτή που ξεχώρισα ήταν η ναυαγιοκατάδυση.
Το ναυάγιο που πραγματοποιήσαμε την κατάδυση ήταν ένα τσιμεντάδικο μήκους 62 μέτρων ονόματι ΑΝΝΑ ΙΙ που βυθίστηκε τον Ιούλιο του 1995 ανοιχτά της παραλίας Καλαφάτη σε βάθος 36 μέτρων.
Εγώ, ο εκπαιδευτής και ένας ακόμα έμπειρος δύτης που θα καταδυόταν μαζί μας για σκοπούς αναψυχής, ξεκινήσαμε για την περιοχή στην οποία βρισκόταν το ANNA II.
Φτάνοντας στο σημείο ο δάσκαλος ασφάλισε το σκάφος.
Στη συνέχεια έδωσε τις τελευταίες οδηγίες - κατευθύνσεις και αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία της ενημέρωσης - Briefing αρχίσαμε την ετοιμασία για μπούμε στο νερό και να ξεκινήσουμε την υπέροχη αυτή κατάδυση.
Πρώτη φορά καταδυόμενος σε ναυάγιο και δεν σας κρύβω ότι είχα λίγο άγχος για το πως θα αντιδρούσα στην όψη του κουφαριού.
Η επιθυμία μου όμως να ζήσω αυτή την εμπειρία ήταν πολύ πιο μεγάλη και δυνατή!!!
Η κατάδυση ξεκίνησε περνώντας μερικούς υφάλους, ώσπου μετά από μερικά μέτρα κατευθυνθήκαμε αριστερά.
Έχοντας οδηγό πάντα τον δάσκαλο ο οποίος μπορεί και να ήταν η εκατοστή φορά του που οδηγούσε δύτες σε αυτό το ναυάγιο, ξαφνικά ο υποθαλάσσιος ορίζοντας μπροστά μου απέκτησε ένα βαθύ σκούρο μπλε χρώμα.
Ήταν η στιγμή που κοντοστάθηκα λίγο για να σκεφτώ αν θα πρέπει ή όχι να συνεχίσω να κατευθύνομαι προς τα εκεί.
Ταυτόχρονα αισθάνθηκα να με ρουφά η άβυσσος και στωικά κατευθύνθηκα προς τα μέσα της παρασυρόμενος τόσο από τον δάσκαλό μου, όσο και από τον δύτη που βρισκόταν συνεχός δίπλα μου.
Σιγά σιγά το σκούρο μπλε χρώμα έχανε την έντασή του και τώρα άρχισε να γίνεται φαιοπράσινο με μια μεγάλη σιλουέτα να σχηματίζεται στο βάθος.
Επόμενο συναίσθημα φόβος...
Πλησιάζοντας όμως ακόμη περισσότερο η σιλουέτα αποκτούσε γωνίες και άρχισε να δημιουργείται στα μάτια μου το σχήμα ενός ξαπλωμένου στα πλάγια κουφαριού από πλοίο.
Τον φόβο τώρα διαδέχτηκε το δέος που με πλημμύρισε μέχρι τα άκρα.
Στο μυαλό μου υπήρχαν δύο επιλογές εκείνη τη στιγμή.
Ή θα έκανα νόημα στο ζευγάρι μου ότι θα σταματούσα και θα αναδυόμουν εξαιτίας του φόβου, χάνοντας την πρώτη μου εμπειρία σε ναυάγιο, ή θα συνέχιζα.
Αυτό που με έκανε να συνεχίσω ήταν η διαπίστωση ότι στον βυθό βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια την απόδειξη πως η Μητέρα Γη έχει ψυχή και πως τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του όταν το αγκαλιάζει.
Απόδειξη αυτού πως ακόμη και ένα κουφάρι πλοίου η θάλασσα το δέχεται, το προσέχει και έχει την δύναμη να το αναγεννήσει και να το μετατρέψει σε έναν παλλόμενο ζωντανό οργανισμό.
Και εγώ...
ένας από τους δύτες που είχα την τύχη να το επισκεφθώ!!!
Τέλος, αν και τον περασμένο Οκτώβρη είχα την χαρά και την τύχη να πέσω σε ένα ακόμη μεγαλύτερο ναυάγιο ανοιχτά στο Λευκαντί Ευβοίας, στο κομμένο
στη μέση από κύματα EUROBULKER X μήκους 196 μέτρων, νομίζω πως η πρώτη μου γνωριμία με τα ναυάγια θα είναι αυτή που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μου.
Κώστας Γιάνναλος
Advanced Open Water Diver
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
